داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را می شناسید؟

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن نوعی دارو هستند که قدرت سیستم ایمنی بدن را سرکوب یا کاهش می دهند. برخی از این داروها برای کاهش احتمال رد پیوند برای اندام پیوند یافته مانند کبد، قلب یا کلیه استفاده می شوند. این داروها به عنوان داروهای ضد احتقان هم شناخته می شوند. سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی اغلب برای درمان اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس، پسوریازیس و آرتریت روماتوئید کاربرد دارند.
​

​

این داروها، سیستم ایمنی بدن را تضعیف و تا حدودی سرکوب می کنند تا تأثیر این بیماری ها بر روی بدن کاهش یابد.

شرایط خود ایمنی

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی برای درمان بیماری های خود ایمنی استفاده می شوند. در یک بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به بافت خود بدن حمله می کند. این داروها، سیستم ایمنی بدن را تضعیف و تا حدودی سرکوب می کنند تا تأثیر این بیماری ها بر روی بدن کاهش یابد.

بیماری های خود ایمنی تحت درمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، عبارتند از:​

لوپوس​
پیوند عضو​
پسوریازیس​
بیماری کرون​
آلوپسی آرهاتا​
روماتیسم مفصلی​
مولتیپل اسکلروزیس​

تقریباً هرکسی که تحت جراحی پیوند اعضاء قرار می گیرد، باید مادام العمر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مصرف کند چون سیستم ایمنی بدن ممکن است عضو پیوند یافته را به عنوان یک جسم خارجی تشخیص دهد و در نتیجه به آن حمله می کند و منجر به بروز صدمات شدید و حتی رد پیوند شود. این داروها به اندام پیوند داده شده اجازه می دهند تا سالم باقی بمانند.
​
​

انواع داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی​

انواع داروهای سرکوب کننده های سیستم ایمنی، داروهایی هستند که به سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک می کنند. بسیاری از آن ها در ابتدا در بیماران پیوند اعضاء برای کاهش خطر رد پیوند کاربرد داشتند. هم اکنون این دارو ها برای درمان برخی از بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید هم استفاده می شوند. قبل از تجویز داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی، پزشک ممکن است بیوپسی کلیه یا دستگاه اندام آسیب دیده را انجام دهد تا موثرترین دوره و دوز درمانی را ارزیابی کند.

بعضی اوقات انواع داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی به جای درمان با استروئید و یا همراه با آن ها تجویز می شوند. به همین دلیل ، به آن ها “داروهای صرفه جویی در استروئید” یا “داروهای کمکی” هم گفته می شود. داروهای استروئید معمولاً فواید دو برابری دارند، زیرا اغلب باعث بهبود یا از بین رفتن نیاز به استروئیدها و در عین حال تسکین علائم بیماری می شوند.

دارو یا دارویی که برای بیمار تجویز می شود به علت مصرف بر اساس پیوند اعضاء، اختلال خود ایمنی یا سایر علل بستگی دارد. بسیاری از افرادی مصرف کنندگان ایت داروها مجبور هستند بیشتر از یک نوع دارو مصرف کنند.

اصطلاح دیگر این داروها داروهای ضد رد پیوند است.

انواع سرکوب کننده سیستم ایمنی

۲ نوع سرکوب کننده سیستم ایمنی وجود دارد:
​
داروهای القایی: داروی ضد احتقان قدرتمند که در زمان پیوند استفاده می شود​
داروهای نگهدارنده: داروهای ضد احتقان برای مدت طولانی استفاده می شود.​
​

​

انواع داروهای سرکوب کننده های سیستم ایمنی، داروهایی هستند که به سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک می کنند.

​
لیست سرکوب کننده های سیستم ایمنی بدن​(آزمایشگاه مازندران)

چندین نوع داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی وجود دارد. دارو یا داروهایی که برای شما تجویز می شوند بستگی به این دارد که شما پیوند عضو، اختلال خود ایمنی یا وضعیت دیگری داشته باشید یا خیر.
بسیاری از افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دریافت می کنند، بیش از یکی از این دسته از داروها را مصرف می کنند.

معمولاً ۴ کلاس داروی نگهداری وجود دارد:​

استروئیدها: پردنیزون​
مهار کننده Mtor: سیرولیموس​
مهارکننده های کلسینورین: تاکرولیموس و سیکلوسپورین​
عوامل ضد پروتئین: مایکوفنولات مفتیل، مایکوفنولات سدیم و آزاتیوپرین​

​

دارو یا دارویی که برای بیمار تجویز می شود به علت مصرف بر اساس پیوند اعضاء، اختلال خود ایمنی یا سایر علل بستگی دارد.

​
چگونه این دارو ها می‌توانند اثر واکسن را کاهش دهند؟​

والاس گفت: “واکسن ها با آموزش سیستم ایمنی بدن شما برای شناسایی یک تهدید خاص عمل می‌کنند تا در صورت مشاهده مجدد این تهدید بتواند به طور مناسب پاسخ دهد.”(آزمایشگاه بابل)
با این حال، طبق گفته والاس، دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی با کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن شما در شناسایی و مقابله با تهدید ها کار می‌کنند.
این سرکوب در درمان بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، جایی که واکنش ایمنی نامطلوب در آن رخ می‌دهد، مفید است.
وی گفت: “اما سرکوب سیستم ایمنی همچنین توانایی سیستم ایمنی بدن را برای پاسخ دادن به مواردی که می‌خواهید به آنها پاسخ دهد مانند عفونت ها و واکسن ها کاهش می‌دهد.”
“ما در حال درک این موضوع هستیم که افرادی که دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند ممکن است واکنش کم و ضعیف تری نسبت به واکسیناسیون COVID داشته باشند.”
​

​

واکسن ها با آموزش سیستم ایمنی بدن شما برای شناسایی یک تهدید خاص عمل می‌کنند تا در صورت مشاهده مجدد این تهدید بتواند به طور مناسب پاسخ دهد.

​
عوارض داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی​(انجام آزمایش در بابل)

عوارض جانبی برای این داروهای در دسترس بسیار متفاوت است. با این حال، تمام این داروها خطر جدی عفونت را به همراه دارند. هنگامی که این دارو بدن را تضعیف می کند، بدن بیمار در برابر عفونت مقاومت کمتری ایجاد می کند و بیمار را بیشتر در معرض عفونت قرار می دهند. البته این عفونت ها قابل درمان خواهند بود. عفونت بیشتر در دوره ابتدایی بعد از پیوند مشکل ایجاد می کند زیرا میزان دوز این داروها در این زمان ها بیشتر است.

بیماران مصرف کننده این داروها در صورت بروز هر یک از علائم زیر بهتر است سریعا به پزشک مراجعه کنند:​

تب یا لرز​
تکرر ادرار​
ادرار دردناک​
درد در ناحیه کمر​
مشکل در ادرار کردن​
خستگی یا ضعف غیر طبیعی​

شایع ترین عوارض این داروها ناراحتی معده است. اگر این اتفاق رخ داد، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید در زمان های مختلف داروی خود را برای کمک به این مشکل جا دهید. حدود ۶ ماه تا یک سال پس از پیوند، سرکوب سیستم ایمنی بدن معمولاً کاهش می یابد و احتمال عوارض جانبی باید کم باشد. اگر هنوز عوارض جانبی دارید، با تیم پیوند خود صحبت کنید تا دوز را تغییر دهید یا به یک داروی دیگر تغییر دهید. تغییرات در این داروها فقط باید پس از مراجعه به مرکز پیوند شما انجام شود.

​

شایع ترین عوارض این داروها ناراحتی معده است.

به روزرسانی : ۱۹ بهمن ۱۴۰۰

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا

زنان باردار و دیابت بارداری

مرض قند یا دیابت بارداری چیست؟

عدم تحمل گلوکز خوراکی در دوره‌های سه‌ماهه‌ی دوم و سوم بارداری را دیابت بارداری می‌گویند. در این شرایط، سطح گلوکز خون در طی بارداری بالا رفته و باعث بروز علایم دیابت در خانم‌های بارداری که قبلاً مبتلا به این بیماری نبوده‌اند، می‌شود.
در دوران بارداری افزایش قند خون برای جنین و مادر مضر است، ولی با شناخت و کنترل مناسب دیابت بارداری می‌توان از بروز عوارض آن جلوگیری کرد.
دیابت بارداری شایع‌ترین بیماری در دوران بارداری بوده که حدود ۲ تا ۱۰ درصد خانم‌های باردار را مبتلا می‌کند.

پس از صرف غذا، مواد غذایی در سیستم گوارشی هضم شده و به انواع کربوهیدرات (از جمله گلوکز) تبدیل می‌شوند. گلوکز پس از وارد شدن به جریان خون، به عنوان منبع سوخت وارد سلول‌های مختلف بدن می‌شود. در سلول‌های وابسته به انسولین مانند سلول‌های عضلانی و چربی، ورود گلوکز به درون سلول نیازمند انسولین است. در صورت عدم تولید انسولین به اندازه‌ی کافی و یا اختلال در تولید انسولین، گلوکزها به جای ورود به درون سلول و تولید انرژی، به مقدار زیادی در جریان خون باقی می‌مانند و موجب افزایش قند خون می‌شوند. لازم به ذکر است انسولین هورمونی است که برای تنظیم قند خون از پانکراس ترشح می‌شود.

تغییرات هورمونی باعث کاهش پاسخ به انسولین

در یک بارداری طبیعی، تغییرات هورمونی موجب کاهش پاسخ به انسولین می‌شود، این موضوع در بعضی از مادران باردار مشکلی ایجاد نمی‌کند. به این دلیل که ترشح انسولین اضافی بر حسب نیاز صورت می‌گیرد. اما در بعضی دیگر پانکراس نمی‌تواند انسولین اضافی را تولید کند و سطح قند خون افزایش پیدا کرده و در نتیجه مادر دچار دیابت بارداری می‌شود. معمولاً در خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری بعد از اتمام بارداری، این عارضه از بین می‌رود. در صورت یک بار ابتلا به آن، احتمال ابتلای مجدد به این عارضه در بارداری‌های بعدی و یا بعد از اتمام بارداری افزایش پیدا می‌کند.
​

​

عدم تحمل گلوکز خوراکی در دوره‌های سه‌ماهه‌ی دوم و سوم بارداری را دیابت بارداری می‌گویند.

دیابت بارداری چگونه ایجاد می شود؟

طی مطالعات انجام شده در طول دوران بارداری، «جفت» برای نگهداری و رشد جنین هورمون هایی را می سازد. این هورمون ها کارکرد انسولین برخی زنان باردار را مختل می‌کنند. به این شرایط مقاومت به انسولین می‌گویند. با افزایش ماه‌های حاملگی و رشد جنین، بدن مادر مجبور است انسولین بیشتری بسازد تا قند خون خود را در حد نرمال نگه دارد. در اواخر بارداری میزان انسولین مورد نیاز برای حفظ سطح طبیعی گلوکز خون حدود ۲ تا ۳ برابر بیشتر می‌شود. اگر بدن مادر نتواند انسولین کافی برای رفع این تقاضا را تولید کند، سطح گلوکز خون افزایش می یابد و دیابت بارداری اتفاق می افتد.

واکنش جنین به سطح بالای گلوکز، ساخت بیشتر انسولین است. به همین دلیل، سرعت رشد جنین افزایش می یابد. اگر سطح گلوکز خون مادر بالا باقی بماند، ممکن است جنین از حد طبیعی بزرگتر شود. این مسئله ممکن است مشکلاتی را در طول بارداری و بعد از تولد نوزاد ایجاد کند.​

​

با افزایش ماه‌های حاملگی و رشد جنین، بدن مادر مجبور است انسولین بیشتری بسازد تا قند خون خود را در حد نرمال نگه دارد.

چه کسانی در دوران بارداری در معرض خطر دیابت قرار دارند؟

اضافه وزن قبل از بارداری
سابقه خانوادگی مبتلا به دیابت نوع ۲
زنانی که دارای دوقلو هستند
سن بالای ۳۰
زنانی که سابقه سقط جنین دارند
سابقه دیابت در حاملگی های قبلی
پیشینه به دنیا آوردن یک نوزاد درشت با وزن بیش از ۳۴۰۰ گرم در بارداری‌های قبلی
سابقه به دنیا آوردن یک نوزاد با نواقص و ناهنجاری مادرزادی
سابقه تولد نوزاد مرده
وجود قند در ازمایش ادرار
وجود سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (Pcos)
فشار خون بالا، کلسترول بالا یا بیماری‌های قلبی
سیگار کشیدن
​

علائم دیابت بارداری

دیابت بارداری معمولاً نشانه‌ی مشخصی ندارد، اما ممکن است با علائم زیر همراه باشد:

افزایش تشنگی
تکرر ادرار
خستگی
عفونت قارچی واژن

تشخیص و درمان

دیابت بارداری، متفاوت از دیابت نوع یک و دو بوده و تنها شباهت آن‌ها، افزایش قند خون است. دیابت بارداری در خانم‌های باردار در هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری با اندازه‌گیری قند خون مشخص می‌شود، ولی تا قبل از هفته‌ی ۲۴، این بیماری فاقد علایم تشخیصی است. اما پزشک با انجام تست‌های غربالگری (کنترل قند خون هفتگی در آزمایشگاه با استفاده از خون وریدی) می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را تشخیص دهد.

مشاهده‌ی علایمی مانند وجود قند در ادرار پس از انجام تست‌های غربالگری گلوکز، لزوماً به معنی ابتلا به دیابت بارداری نیست. تشخیص وضعیت ابتلا به دیابت در مادران باردار نیازمند انجام تست‌های غربالگری بیشتری مانند GTT و یا تست عدم تحمل گلوکز است. اگرچه، برای تشخیص دیابت نوع یک و دو اندازه‌گیری A1C مورد نیاز است، اما برای تشخیص دیابت بارداری اندازه‌گیری این عامل ضرورتی ندارد.​

​

تشخیص وضعیت ابتلا به دیابت در مادران باردار نیازمند انجام تست‌های غربالگری بیشتری مانند GTT و یا تست عدم تحمل گلوکز است.

عوارض دیابت بارداری بر روی جنین

چنانچه پزشک شما در حین ابتلا به دیابت بارداری قند خون شما را کنترل کند، به احتمال زیاد عوارض دیابت بارداری بر روی جنین وجود نخواهد داشت. دقیقا پس از به دنیا آمدن کودک، پزشکان قند خون او را چک خواهد کرد و چنانچه قند خون کم باشد، نیاز است با تزریق درون رگی گلوکز آن را به حالت طبیعی برسانند. از عوارض آن بر روی جنین این است که نوزادی که به دنیا می‌آید، اندازه‌ای بزرگتر از حد طبیعی خواهید داشت (وزن بالا)؛ همچنین عوارض دیابت بارداری با یرقان در ارتباط است که در آن پوست زرد به‌نظر می‌رسد، البته این یرقان پس از درمان به‌سرعت از بین می‌رود.

با این‌حال فرزند شما احتمال بیشتری نسبت به سایر کودکان برای ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده خواهد داشت که یک سبک زندگی سالم، شامل رژیم خوب و تحرک فیزیکی بالا، می‌تواند ریسک آن را کاهش دهد.
همچنین از عوارض بارداری برای مادران این است که به دلیل ابتلا به دیابت بارداری شانس بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ دارند؛ البته به این معنا نیست که حتماً اتفاق می‌افتد، بلکه می‌توانید با راهکارهایی از آن پیشگیری کنید.(آزمایشگاه پاتوبیولوژی)

پیشگیری از دیابت بارداری

در مورد پیشگیری از دیابت بارداری هیچ تضمینی وجود ندارد، اما هرچه عادات سالم تری را قبل از بارداری اتخاذ کنید ، احتمال پیشگیری از دیابت بارداری بیشتر است. اگر دیابت بارداری داشته اید، این انتخاب های سالم همچنین ممکن است خطر ابتلا به آن را در بارداری های آینده یا ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده کاهش دهد:​

​

هرچه عادات سالم تری را قبل از بارداری اتخاذ کنید ، احتمال پیشگیری از دیابت بارداری بیشتر است.

غذاهای سالم بخورید

غذاهایی با فیبر بالا و کم چربی و کالری را انتخاب کنید. روی میوه ها ، سبزیجات و غلات کامل تمرکز کنید. برای تنوع تلاش کنید تا به شما در رسیدن به اهداف خود بدون آسیب رساندن به طعم و مزه و تغذیه کمک کند. داشتن رژیم غذایی سالم می تواند از عوامل پیشگیری از دیابت بارداری باشد.
-فعال باقی بمانید: ورزش قبل و در دوران بارداری می تواند از شما در برابر ابتلا به دیابت بارداری محافظت کند. ۳۰ روز فعالیت متوسط را در بیشتر روزهای هفته انجام دهید. پیاده روی تند روزانه داشته باشید. دوچرخه سواری کنید و دورهای شنا با وقفه های کوتاه داشته باشید. فعالیت بدنی از عوامل موثر در پیشگیری محسوب می شود.

بارداری را با وزن سالم شروع کنید

اگر قصد باردار شدن دارید، کاهش وزن اضافی از قبل ممکن است به شما کمک کند بارداری سالم تری داشته باشید. بر ایجاد تغییرات پایدار در عادات غذایی خود که می تواند به شما در دوران بارداری کمک کند ، مانند خوردن سبزیجات و میوه های بیشتر تمرکز کنید.

درمان دیابت بارداری

درمان دیابت حاملگی یعنی گام برداشتن در مسیر حفظ قند خون در حد نرمال و به کمک:

برنامه غذایی(آزمایشگاه پاتولوژی صبا)

با متخصص تغذیه و یا پزشکِ دیابت خود مشورت کنید تا برنامه غذایی درست و سالمی را برای شما و جنین تان پیشنهاد کند. داشتن یک برنامه غذایی صحیح می تواند قند خون شما را در حد نرمال کنترل کند. این برنامه غذایی به شما کمک می کند که چه موقع و به چه میزان مواد غذایی را در هر وعده مصرف کنید. انتخاب زمان و مقدار بسیار مهم است، بنابراین برای کنترل قند خون به شما توصیه می شود که :
مصرف شیرینی جات را محدود کنید.
میزان غذای خود در سه وعده اصلی را کم کرده و یک تا سه میان وعده غذایی در روز را در برنامه تان بگنجانید.
فیبرهای غذایی مانند میوه ,سبزیجات , حبوبات , غلات و نان را به وعده های غذایی تان اضافه کنید.

ورزش در دوران حاملگی

در میان ورزش ها، شنا وپیاده روی به کنترل قند خون شما کمک شایانی می نماید. با پزشک خود تماس بگیرید و از او بخواهید که بهترین نوع ورزشی را که برایتان مناسب است به شما معرفی کند. چنانچه در حال حاضر ورزش می کنید، بپرسید چه ورزشهای دیگری را نیز می توانید انجام دهید.

انسولین (در صورت نیاز)

بعضی از خانمهایی که مبتلا به دیابت حاملگی هستند، احتیاج به تزریق انسولین پیدا می کنند. بنابراین با داشتن یک برنامه غذایی درست و سالم و انجام تمرینات ورزشی در کنار آن، می توانید به نگهداری قند خود در حد نرمال کمک کنید. پزشکتان نحوه تزریق انسولین را به شما خواهد آموخت. تزریق انسولین هیچ ضرری برای شما و جنین تان ندارد زیرا نمی تواند از طریق رگهای خونی به او انتقال یابد.​

راه‌های پیشگیری از دیابت بارداری

می‌توانید با استفاده از راه‌های پیشگیری که در زیر گفتیم پیش از بارداری، ریسک آن را کاهش دهید:(آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا بابل)

رژیم غذایی سالم داشته باشید.
تحرک داشته باشید.
وزن اضافه خود را کاهش دهید.

در صورت ابتلا به دیابت بارداری باید با متخصص این موضوع برای درمان به کمک رژیم غذایی ویا داروی آن مشورت کنید؛ اما پیش از ابتلا به دیابت بارداری و پیش از اقدام برای بارداری، می‌توانید با کنترل وزن خود و پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم، از ابتلا به دیابت بارداری جلوگیری کنید. پس از دوران بارداری نیز اغلب افراد دچار اضافه وزن می‌شوند که نیاز دارند آن را به حالت طبیعی برسانند. برای تغییر سبک زندگی خود می‌توانید از رژیم‌های بهاره غفاری استفاده کنید که نه‌تنها به شما رژیم غذایی اصولی و سالم ارائه می‌دهد بلکه در کنار آن می‌توانید با دریافت ورزش مناسب، سبک زندگی خود را تغییر دهید و نه‌تنها به تناسب اندام برسید، بلکه آن را به مدت بیشتری حفظ کرده و سلامتی خود را ارتقا دهید.

به روزرسانی : ۱۳ بهمن ۱۴۰۰

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه صبا

امیکرون را چقدر میشناسید؟

ویروس امیکرون چگونه بوجود آمد؟

منشاء امیکرون کرونا که شکل تغییر یافته ویروس کوید-۱۹ است نامشخص میباشد زیرا محتوی یک تعداد زیادی جهش است که در سایر اشکال کوید-۱۹ نادر است. معروفترین فرض این است که به دنبال یک عفونت ادامه دار در یک فردی که سیستم ایمنی او دچار اختلال بود و مبتلا به HIV/Aids بود، ویروس امیکرون تولید شد.
دانشمندان در آکادمی علوم چین فعلاً گزارش کردند که شکلی از جهش را در امیکرون پیدا کردند،که شبیه ویروسی است که موش آزمایشگاهی را آلوده کرد.
این دانشمندان بر این باور هستند که در سال ۲۰۲۰ کوید-۱۹ از یک انسان به یک موش رسید، سپس در اواخر سال ۲۰۲۱ ویروس موش انسان را مبتلا کرد.
در ۲۴ نوامبر سال ۲۰۲۱ دانشمندان در آفریقای جنوبی آشکار ساختند که یک نوع جدید ویروس کوید-۱۹ تغییر شکل یافته را کشف کردند. آنها گزارش کردند که این نوع ویروس بسرعت در آفریقای جنوبی منتشر شدست و محتوی جهش های بسیار غیرعادی بود که ویروس را بشدت عفونت زا تر از انواع قبلی ویروس می نماید.

امیکرون چه تفاوتی با سایر ویروس کرونا دارد؟

در مقایسه با ویروس اصلی SARS-CoV-2 که اولین بار در سال ۲۰۱۹ در چین شناسایی شد؛ نزدیک به ۵۰ جهش در ویروس امیکرون رخ داد. این تغییرات به چندین روش کلیدی مشخص می‌شوند. یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در ساختار ویروس‌ها، پروتئین اسپایک آنهاست. این بخش از ویروس در واقع همان قسمتی است که با سلول‌های انسانی در تماس است و سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کند. آنتی‌بادی‌ها به پروتئین اسپایک متصل میشود و از ایجاد عفونت جلوگیری می‌کنند. بنابراین پروتئین اسپایک نقش مهمی در نحوه عملکرد ویروس و نحوه توقف آن توسط سیستم ایمنی بازی می‌کند.

ویروس امیکرون ۳۶ جهش در پروتئین اسپایک خود دارد. این عدد در مقایسه با ۱۰ جهش در آلفا، ۱۲ جهش در گاما و ۹ جهش در دلتا واقعا قابل توجه است. این سویه در پروتئین اسپایک خود دارای جهش‌هایی است که مستقیما به گیرنده‌ای به نام ACE2 در سلول‌های انسانی متصل می‌شود. به نظر می‌رسد جهش‌های ویروس امیکرون، میل آن را برای ACE2 افزایش داد و به آن اجازه می‌دهند تا سلول‌های انسانی را به طور موثرتری آلوده و در نتیجه سرعت تولید مثل و قابلیت انتقال خود را افزایش دهد.

عفونت مجدد حتی در افراد واکسینه

جهش‌هایی در بخش‌های دیگر پروتئین اسپایک سویه امیکرون نیز وجود دارد. به دلیل وجود این تغییرات، تشخیص آنتی‌بادی‌ها و چسبیدن به اسپایک امیکرون دشوارتر است. این ممکن است توضیح دهد که چرا این گونه جدید، در مقایسه با سایر گونه‌های کرونا ویروس، باعث ایجاد عفونت مجدد حتی در افراد واکسینه می‌شود. وجود این تغییرات در پروتئین اسپایک همچنین باعث می‌شود درمان‌هایی که مبتنی بر آنتی‌بادی‌ها هستند نیز کمتر مؤثر باشند. تاکنون به نظر می‌رسد که تنها سوتروویماب، درمان آنتی بادی مونوکلونال، در برابر اومیکرون موثر باشد.
​

​

معروفترین فرض این است که به دنبال یک عفونت ادامه دار در یک فردی که سیستم ایمنی او دچار اختلال بود و مبتلا به HIV/Aids بود، ویروس امیکرون تولید شد.

چرا ویروس کرونا دائما در حال ایجاد سویه های جدید است؟

ویروس کرونا یک ویروس حیوانی است که در حیوانات به ۴۰ گونه یافت می شود. ۷ مورد از آنها به انسان ها سرایت می کند. بنابراین می توان گفت که بیماری کرونا یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است.که اولین بار از راه تماس با حیوان، به انسان ها منتقل شد. ویروس ها موجودات هوشمندی هستند که برای ادامه حیات خود به دنبال راه هایی برای سازگاری بیشتر با محیط هستند. تا بتوانند به راحتی به بدن میزبان خود یعنی بدن انسان ها منتقل شوند.با آن در تعامل باشند تا بتوانند به حیات بیماری زای خود ادامه دهند.

ویروس سارس

اولین بار ویروس سارس در سال ۲۰۰۹ شناسایی شد که با بروز ویروس کرونا در انسان در سال ۲۰۱۹، می توان به این نتیجه رسید که ۱۰ سال طول کشید تا ویروس سارس توانست با تغییرات خود و ایجاد سویه های جدید، با بدن انسان سازگار شود و راه انتقال به بدن انسان را فرابگیرد. از زمانی که این ویروس راه ورود به بدن انسان را یاد گرفت، تمام تلاش خود را معطوف به مقابله با راهکارهای جلوگیری از سرایت عفونت به کار گرفت.
روش هایی که انسان ها، آنها را راهکاری برای جلوگیری از ابتلا به کرونا می دانند مانند زدن ماسک، استفاده از محلول های ضدعفونی، استفاده از داروهای مناسب و تقویت سیستم ایمنی بدن، سدی در برابر انتقال بیشتر ویروس کروناست که این ویروس با ایجاد سویه های جدید سعی در بی اثر کردن آنها دارد.

یکی دیگر از دلایل ایجاد سویه های جدید در ویروس کرونا این است که ویروس تلاش می کند تا خود را با اندام های بیشتری در بدن انسان ها سازگار نماید. تا بتواند به آنها دسترسی داشته باشد و ایجاد بیماری کند. به طوری که در ابتدا، ویروس کرونا یک ویروس بیماری زا برای سیستم تنفسی انسان ها بود.اما به مرور به دستگاه گوارش، کلیه ها، کبد، مغز و قلب راه پیدا کرد. این روند پیشرفت و فرار از سدهای دفاعی تا به حال در هیچ میکرو ارگانیسم دیگری یافت نشد.ویروس کرونا پیشتاز این گونه از رفتار است.
​

​

ویروس کرونا یک ویروس حیوانی است که در حیوانات به ۴۰ گونه یافت می شود.۷ مورد از آنها به انسان ها سرایت می کند.

سرعت سرایت امیکرون چقدر است؟

پگاه لَرکی، متخصص ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: سازمان جهانی بهداشت، گروه مشاوران فنی سازمان بهداشت جهانی که تکامل ویروس کرونا را رصد می نمایند. و اثر جهش های جدید ویروس را بر روی عملکرد و رفتار آن بررسی می کنند؛ سویه جدیدی را که در تاریخ ۲۴ نوامبر امسال توسط آفریقای جنوبی معرفی شد را یک واریانت نگران کننده اعلام کردند.

این واریانت که اومیکرون Omicron نام دارد، علاوه بر جهش های جدید حامل جهش هایی مشابه واریانت های آلفا، بتا، گاما و دلتا نیز می باشد. و در مجموع بعنوان پنجمین واریانت نگران کننده شناخته می شود.وی با تاکید بر احتمال افزایش سرایت پذیری ویروس اومیکرون، بیان کرد: اطلاعات اولیه نشان احتمال بالای عفونت با این ویروس ،در مقایسه با دیگر انواع ویروس بیماری کووید۱۹ است. چرا که در فاصله ۱۰ روز تعداد مبتلایان با این واریانت جدید در تمام مناطق آفریقای جنوبی در حال افزایش می باشد. و تمام ۷۷ مبتلای به کووید۱۹ از منطقه ایی به نام گاتنگ در این کشور همگی به واریانت جدید مبتلا که تعدادی از آنان نیز قبلا واکسینه شده بودند.

حدود ۵۰۰ درصد (۵ برابر) قدرت سرایت بیشتر

متخصص ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: ظاهرا تخمین های اولیه حاکی است اومیکرون حدود ۵۰۰ درصد (۵ برابر) قدرت سرایت بیشتری نسبت به سویه ووهان دارد. این عدد برای سویه دلتا ۷۰ درصد (کمتر از ۲ برابر) بوده است. انگلستان نیز این واریانت را در لیست تحت بررسی جدی خود قرار داد. و کلیه پروازهای خود از و به افریقای جنوبی و کشورهای همسایه آن را تا اطلاع ثانوی متوقف کرد.
وی اظهار کرد: بنابر اعلام ویروس شناسان و ژنتیک دانان اومیکرون دارای ۳۰ جهش جدید در ناحیه پروتئین اسپایک است. لذا بیم آن می‌رود که اثر آنتی بادی های حاصل از عفونت قبلی با کرونا یا ناشی از واکسن بر اومیکرون کمتر باشد. از طرفی این واریانت بسیار شبیه به نوع لامبدا و بتاست که می‌توانند از سیستم ایمنی طبیعی افراد فرار کنند.

نشانه ها و علائم کرونا اومیکرون

پروفسور ایرنه پترسن، استاد اپیدمیولوژی و انفورماتیک سلامت در دانشگاه کالج لندن معتقد است،اگرچه آبریزش بینی و سردرد علائم بسیاری از عفونت‌ها هستند؛ اما ممکن است اولین و تنها علامت ابتلا به کووید نیز باشند. بنابراین اگر این علائم را دارید؛ توصیه می‌کنیم چند روز خود را قرنطینه کرده و سپس تست PCR بدهید. یک مطالعه معتبر که توسط دولت بریتانیا حمایت مالی می‌شود نیز علائم اصلی مرتبط با این سویه از کووید را شناسایی و اعلام کرد که بستگی به اینکه فرد بیمار قبلا واکسینه شدست یا خیر، ممکن است این علائم متفاوت باشند. اما عمده علائمی که از آنها به عنوان نشانه‌های ابتلا به ویروس امیکرون یاد می‌کنند عبارتند از:

سردرد
آبریزش بینی
عطسه
گلو درد
سرفه‌های مداوم
​

​

احتمال بالای عفونت با ویروس اومیکرون در مقایسه با دیگر انواع ویروس بیماری کووید۱۹ است

امیکرون یا دلتا؟ کدامیک خطرناک تر است؟

براساس تحقیقات اخیر، همچنان دلتا خطرناک ترین و مسری ترین سویه ویروس کرونا است.که می تواند افراد را به عفونت های بسیار فراگیرتری مبتلا سازد. و در مقایسه ای که سازمان بهداشت جهانی بین سویه دلتا و سویه امیکرون انجام داد، میزان بیماری زایی امیکرون و قدرت سرایت آن نسبت به دلتا کمتر است. و فعلا جای نگرانی وجود ندارد. اما WHO همچنان به لزوم رعایت پروتکل های بهداشتی تاکید دارد و بازگشایی هایی سراسری مدارس، دانشگاه ها و سایر مکان های ممنوعه را به صلاح سلامت عمومی نمی داند.(آزمایشگاه در میدان کشوری)

آیا کسانی که واکسن زدند، به امیکرون مبتلا می شوند؟

به عقیده محققان در سراسر جهان، واکسیناسیون تنها راه نجات از بیماری کرونا و همچنین سویه امیکرون و سویه دلتاست. آنها در همه کشورها تاکید می کنند که مردم باید علیه کووید۱۹ واکسینه شوند. و همچنین دوز یادآور یا همان دوز بوستر در اسرع وقت به همه جمعیت جامعه بالای ۱۲ سال در همه کشورها تزریق شود.
یکی از پزشکان سازمان بهداشت جهانی در تایید این مساله می گوید: “همانگونه که برای جلوگیری از سوانح رانندگی، کمربند ایمنی را می بندید و فارغ از اینکه تصادف رخ می دهد یا خیر؟ در بستن آن اهتمام دارید. در زدن واکسن کرونا هم اهتمام ورزید تا در وقت مناسب بتوانید جان سالم بدر ببرید.”
از همین رو تمام سازندگان واکسن در سراسر دنیا در تکاپوی بررسی واکسن های خود در برابر امیکرون پرداختند. و شرکت های فایزر و مدرنا اعلام نمودند، می توانند واکسن های فعلی خود را ظرف ۶ تا ۸ هفته با سویه جدید، تطبیق دهند و اولین واکسن های ضد امیکرون را طی ۱۰۰ روز آینده در دسترس عموم قرار دهند.

پس، واکسیناسیون همچنان اولویت اول است و خط مقدم مبارزه با بیماری کرونا محسوب می شود. پس واکسن بزنید و اطرافیان خود را به زدن واکسن و دوزهای یادآور تشویق نمایید.​

​

واکسیناسیون تنها راه نجات از بیماری کرونا و همچنین سویه امیکرون و سویه دلتاست.(آزمایشگاه خانم دکتر گیلکی)

کدامیک از واکسن های کرونا توانایی مقابله با امیکرون را دارند؟

شواهدی وجود ندارد که نشان دهد واکسن‌های معتبر و موجود برای کرونا بر روی این سویه مؤثر نیستند.تحقیقات مختلف نشان داد، برخی از جهش‌ها  در ژن اسپایک این ویروس، ممکن است کارایی واکسن‌های موجود را کاهش دهد. با این حال، محافظت ناشی از واکسن، محافظتی است که توسط تولید آنتی‌بادی‌ها و همچنین ایمنی سلولی ایجاد می‌شود. انتظار می‌رود این نوع محافظت نسبتا پایدار‌تر از ایمنی طبیعی باشد.

امیکرون جدیدترین سویه کرونا، به سرعت در حال گسترش در سراسر جهان است. و محققان در حال رقابت برای درک این مسئله هستند که واکسن‌های موجود تا کنون در برابر این نوع جدید از ویروس کرونا چه مقدار مقاومت دارد؟ چندین مطالعه اولیه، اثربخشی واکسن‌های فعلی کووید-۱۹ را در برابر گونه امیکرون ارزیابی کردند.

نتایج حاصل از این تحقیقات تا کنون نشان دادند که واکسن‌های تک یا دو دوز محافظت بسیار کمتری نسبت به واکسن‌های دارای دوز بوستر دارند. اما به نظر می‌رسد تمام واکسن‌های مورد تایید سازمان جهانی بهداشت قادرند در برابر فرم شدید بیماری از بدن محافظت کنند. مطالعات در آزمایشگاه‌ها و روی جوامع مختلف تایید کرد:که واکسیناسیون کامل به همراه یک دوز بوستر، محافظت قوی‌تری در برابر عفونت با گونه امیکرون ایجاد می‌کند. مهم است به خاطر داشته باشید که اکثر این مطالعات، آزمایشگاهی هستند و ممکن است عملکرد واقعی واکسن‌ها را منعکس نکنند.

به روزرسانی : ۱۲ بهمن ۱۴۰۰

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه صبا بابل

یائسگی چه زمانی رخ میدهد؟

​

یائسگی چیست؟

یائسگی به آن دوره از زندگی هر خانمی اطلاق می شود که پریود او متوقف می شود و تخمدان ها عملکرد خود را که تولید مثل است را از دست می دهند. معمولاً این اتفاق در سنین ۴۵ تا ۵۵ سالگی رخ می دهد، اما در چند مورد استثنایی زنان ممکن است در ۳۰ سالگی یا کمتر یائسه شوند. این وضعیت به عنوان یائسگی زودرس یا نارسایی زودرس تخمدان شناخته می شود.

استروژن یکی از هورمون های بسیار مهمی است که در طول سال های باروری یک زن توسط تخمدان ها تولید می شود. این هورمون ویژگی های زنانه را در بدن خانم ها از سن بلوغ ایجاد کرده و چرخه تولید مثل آنها را کنترل می کند.

فرآیند یائسگی

با بالاتر رفتن سن خانم ها، ذخیره تخمک آنها در تخمدان کاهش یافته و توانایی بارداری کاهش می یابد. در این زمان استروژن کمتری تولید می شود و باعث می شود بدن رفتار متفاوتی داشته باشد. با این حال بدن تولید استروژن را در طول شب متوقف نمی کند و حتی ممکن است این روند چندین سال طول بکشد، در طی کاهش میزان استروژن در بدن علائم به تدریج بوجود می آیند. این تغییر تدریجی “دوره یائسگی” نامیده می شود.

در حدود ۵۰-۵۵ سالگی، چرخه ماهانه کاملاً متوقف می شود. بنابراین دیگر هیچ تخمک گذاری، پریود و بارداری وجود ندارد. این فرآیند یائسگی است.
​

در دوران یائسگی چه تغییراتی در زنان ایجاد می‌شود؟​

بانوان معمولاً در سنین ۴۵ تا ۵۵ سالگی به‌طور تدریجی دچار یائسگی می‌شوند یعنی قاعدگی متوقف می‌شود و فرد دیگر امکان باردارشدن ندارد. در این دوران تغییرات هورمونی در بدن زنان ایجاد می‌شود. قبل از یائسگی، هورمون‌های زنانه باهم کار می‌کنند تا تخمک را از تخمدان‌ها رها کنند و یا قاعدگی ماهانه را تنظیم کنند یا از شروع بارداری حمایت کنند. در دوران یائسگی، در بدن زمان ترشح هورمونهای زنانه شروع به نوسان می‌کنند. این نوسانات هورمونی باعث قاعدگی نامنظم و سایر علائم یائسگی می‌شود. این علائم عبارت‌اند از :​

دوره‌های قاعدگی نامنظم​
گرگرفتگی​
مشکلات خواب​
خشکی واژن، سوزش یا ترشحات واژن​
نوسانات خلقی​
مشکل در تمرکز​

​

انوان معمولاً در سنین ۴۵ تا ۵۵ سالگی به‌طور تدریجی دچار یائسگی می‌شوند یعنی قاعدگی متوقف می‌شود و فرد دیگر امکان باردارشدن ندارد.(آزمایشگاه صبا گیلکی)

علت یائسگی چیست؟

یائسگی یک فرایند طبیعی است که در اثر کهولت تخمدان ها و تولید کم تر هورمون های بارور اتفاق می افتد.
بدن در واکنش به پایین آمدن سطح موارد زیر، دستخوش تغییراتی می شود:​

استروژن​
پروژسترون​
تستسترون​
هورمون تحریک کننده ی فولیکول (FSH)​
هورمون لوتئینی (LH)​

از جمله قابل توجه ترین تغییرات از بین رفتن فولیکول های فعال تخمدان است. این ساختار کار تولید و رهاسازی تخمک از جداره ی تخمدان را برعهده دارد که باعث قاعدگی و باروری می شود.
اکثر بانوان متوجه می شوند که با طولانی و شدید تر شدن خونریزی، بسامد قاعدگی نامنظم تر می شود. این اتفاق معمولا از اواسط تا اواخر ۴۰ سالگی رخ می دهد. اکثر زنان آمریکایی تا ۵۲ سالگی دچار یائسگی می شوند.
در برخی موارد، در اثر جراحت یا جراحی برداشتن تخمدان و ساختار لگن مربوط به آن، یائسگی اتفاق می افتد.
​

​

از جمله قابل توجه ترین تغییرات یائسگی از بین رفتن فولیکول های فعال تخمدان است.

از جمله عوامل جلو افتادن یائسگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:​

اووفورکتمی دوجانبه، یا برداشتن هر دو تخمدان​
فرسایش تخمدان، یا پایان یافتن عملکرد تخمدان که ممکن است توسط هورمون تراپی، جراحی یا روش های رادیوتراپی در زنانی رخ دهد که مبتلا به تومور گیرنده ی استروژن هستند.​
پرتو درمانی لگن​
جراحت لگن که باعث آسیب شدید یا از بین رفتن تخمدان ها می شود.​
​

چه آزمایش هایی برای زنان مبتلا با علائم یائسگی نیاز است؟​

زنان مبتلا به علائم یائسگی که ممکن است یائسگی زودرس داشته باشند یا افرادی که خطر سایر مشکلات سلامتی مانند پوکی استخوان را دارند ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را انجام دهند:(آزمایشگاه دکتر صبا)
​

آزمایش‌های هورمونی​

پزشک ممکن است برای افرادی که در شرف یائسگی هستند، چندین آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون محرکه فولیکولی (FSH) و استروژن تجویز کند. در این دوران، سطح FSH در بدن افزایش و میزان استروژن کاهش پیدا می‌کند.

در نیمه اول چرخه قاعدگی، FSH، هورمونی که توسط غده هیپوفیز قدامی آزاد می‌شود، بلوغ تخمک‌ها و همچنین تولید هورمونی به نام استرادیول را تحریک می‌کند.

استرادیول نوعی استروژن است که وظیفه آن (در کنار سایر وظایف) تنظیم چرخه قاعدگی و حمایت از دستگاه تولید مثل زنان را دارد.
این آزمایش خون علاوه بر تأیید یائسگی می‌تواند علائم برخی اختلالات هیپوفیز را تشخیص دهد.

پزشک شما ممکن است آزمایش خون دیگری برای بررسی هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) تجویز کند زیرا کم کاری تیروئید می‌تواند علائمی شبیه به یائسگی ایجاد کند.

آزمایش جدیدی به نام PicoAMH Elisa هم جدیدا انجام می‌شود که مقدار هورمون آنتی مولرین (AMH) را در خون اندازه‌گیری می‌کند. نتیجه این آزمایش کمک می‌کند که پزشک تشخیص دهد که شما چه زمانی وارد دوره یائسگی می‌شود اگر تا کنون نشده باشید.

آزمایش‌های دیگری که ممکن است درخواست داده شوند عبارتند از:

آزمایش پروفایل لیپیدی
برای بررسی افزایش تری گلیسیرید و LDL «کلسترول بد» و کاهش HDL «کلسترول خوب» برای ارزیابی خطر مرتبط با بیماری قلبی عروقی

شمارش کامل سلول‌های خونی (CBC)
از این آزمایش برای تعیین تعداد گلبول‌های قرمز و سفید در خون استفاده می‌شود.

پنل متابولیک جامع (CMP)
این مجموعه آزمایشات برای بررسی عملکرد کبد و کلیه، به خصوص در هنگام استفاده از هورمون جایگزین (HRT) انجام می‌شوند.

بررسی فشار خون
در دوران یائسگی لازم است که فشار خون شما به طور منظم ارزیابی شود.
​

​

پزشک ممکن است برای افرادی که در شرف یائسگی هستند، چندین آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون محرکه فولیکولی (FSH) و استروژن تجویز کند.

​
کاهش علائم یائسگی​

تغییر سبک زندگی​

یک سبک زندگی سالم می تواند اثرات یائسگی را به حداقل برساند و به تقویت قلب و استخوان کمک کند. بسیاری از خانم ها احساس می کنند که زمان مناسبی برای بررسی نحوه رفتار با بدن خود است. در اینجا چند نکته برای بررسی وجود دارد:
​

درمان های مکمل و جایگزین​

این موارد به یک انتخاب محبوب تبدیل شده و بسیاری از زنان از آنها استفاده می کنند، اگرچه تحقیقات علمی محدودی برای حمایت از تأثیر آنها یا در واقع ایمنی آنها انجام شده است. آنها ممکن است گاهی اوقات به علائم دردسرساز کمک کنند، اما بعید است تأثیر قابل توجهی بر قدرت استخوان، قلب یا رگ های خونی داشته باشند.

انتخاب یک روش درمانی مکمل یا جایگزین می تواند یک چالش باشد. بسیاری از موارد مختلف به عنوان درمان مکمل وجود دارد. طب سوزنی، رایحه درمانی ، درمان های گیاهی، هومیوپاتی ، هیپنوتیزم درمانی، یوگا و رفلکسولوژی همه در یائسگی مفید بوده اند.
​

درمان جایگزینی هورمون (HRT)​

درمان جایگزینی هورمون موثرترین و پرکاربردترین درمان برای علائم یائسگی است. همانطور که از نام آن مشخص است، این یک روش ساده برای جایگزینی هورمون استروژن است که در دوران یائسگی از بین می رود. هدف HRT تسکین علائم مربوط به کمبود استروژن است، مانند گرگرفتگی، خشکی واژن و پوکی استخوان. مزایای HRT به عنوان درمانی برای گرگرفتگی، اختلالات خواب، علائم واژن و برخی از اختلالات خلقی اثبات شده است. از طرف دیگر، برخی از زنان هنگام مصرف HRT برای اولین بار عوارض جانبی ناخواسته ای را تجربه می کنند، مانند حساسیت به پستان، گرفتگی عضلات پا، حالت تهوع، نفخ، تحریک پذیری و افسردگی. معمولاً این علائم پس از چند ماه برطرف می شوند.

این نگرانی مطرح شده است که HRT ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان، سرطان تخمدان و حتی بیماری های قلبی را افزایش دهد، به همین دلیل در سال های اخیر بحث های زیادی در مورد ایمنی طولانی مدت HRT وجود داشته است.

به روزرسانی : ۱۱ بهمن ۱۴۰۰

باز نشر یافته از سایت آزمایشگاه صبا

​

اهمیت تست پاپ اسمیر در خانم ها

 تست پاپ اسمیر چیست؟

پاپ اسمیر آزمایشی است برای غربالگری سرطان گردن رحم، این آزمایش با برداشتن و جمع‌آوری سلول از گردن رحم در انتهای واژن انجام می‌شود.تشخیص ضایعات سرطانی، پیش سرطانی در آزمایش پاپ اسمیر احتمال بهبودی را افزایش می‌دهد. آزمایش پاپ اسمیر می‌تواند تغییرات پیش سرطانی را تشخیص داده و امکان درمان پیشگیری کننده را فراهم ‌کند.
​

​

HPV عفونت مقاربتی شایعی است که می‌توانند سرطان گردن رحم ایجاد کند.

معمولاً آزمایش پاپ اسمیر همراه با معاینه لگن گرفته می‌شود. در خانم‌های باسن بیش از ۳۰ سال پاپ اسمیر می‌تواند همراه با تست ویروس پاپیلو ما انسانی (HPV) انجام شود (co-test).

HPV عفونت مقاربتی شایعی است که می‌توانند سرطان گردن رحم ایجاد کند در بعضی موارد به‌جای پاپ اسمیر فقط آزمایش HPV انجام می‌شود. توصیه می‌شود که آزمایش پاپ اسمیر از ۲۱ سالگی شروع شده و تا سن ۶۵ سالگی هر ۳ سال یکبار انجام شود. در صورتی‌که فرد دارای فاکتورهای خطر خاص باشد بدون توجه به سن ممکن است در فواصل کوتاهتری انجام پاپ اسمیر لازم شود.

فاکتورهای خطر عبارتند از:​

داشتن سرطان گردن رحم یا داشتن ضایعات پیش سرطانی​
برخورد با داروی دی اتیل استیل بسترول (DES) قبل از تولد​
داشتن HIV​
داشتن ایمنی ضعیف به علت مصرف کورتیکواستروئید، شیمی درمانی یا پیوند عضو​
کشیدن سیگار​

چه افرادی نیاز به انجام تست پاپ اسمیر دارند؟​

متخصصین توصیه می‌کنند که خانم‌ها باید هر سه سال یکبار از ۲۱ سالگی تست پاپ اسمیر را انجام دهند. زیرا، ممکن است برخی از خانم‌ها در معرض خطر ابتلا به سرطان یا نوعی عفونت باشند.

در چنین مواقعی گاهی پزشک صلاح می‌داند که تست به‌صورت مکرر انجام شود:​

HIV مثبت دارید.​
سیستم ایمنی شما به دلیل شیمی درمانی یا پیوند عضو ضعیف شده است.​
اگر بالای ۳۰ سال داشته باشید و طی این مدت در آزمایشات انجام گرفته نتایج غیر طبیعی مشاهده نشده است.​
در صورت ترکیب با دیگر آزمایشاتی مانند تست HPV ممکن است هر ۵ سال یکبار نیاز به چنین آزمایشی داشته باشید.
HPV ویروسی است که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود و احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد.

​

در صورتی‌که فرد دارای فاکتورهای خطر خاص باشد بدون توجه به سن ممکن است در فواصل کوتاهتری انجام پاپ اسمیر لازم شود.

سرطان گردن رحم و HPV

​
(HPV) Human Paplloma virus گروهی از ویر‌وس‌های خیلی شایع می‌باشند.​
بیش از صد نوع ویروس HPV وجود دارد که حداقل ۱۴ نوع آن سرطان‌زاست. که به آن‌ها ویروس پرخطر (high risk) گفته می‌شود.​
HPV از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و اکثراً افراد به‌مدت کوتاهی بعد از تماس جنسی مبتلا می‌شوند.​
سرطان گردن رحم با عفونت اکتسابی مقاربتی با نوع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود.​
دو نوع HPV (16 و ۱۸) عامل ۷۰% سرطان گردن رحم و ضایعات پیش سرطانی آن می‌باشند.​

دلایلی برای ارتباط ویروس HPV با سرطان‌های مقعد، تناسلی خارجی زنان، واژن، آلت تناسلی مردانه و ناحیه حلق وجود ندارد.​
سرطان گردن رحم دومین سرطان شایع زنان در کشورهای در حال توسعه است.​
تخمین زده می‌شود که در سال ۲۰۱۸ تعداد ۰۰۰/۵۷۰ بیمار جدید در این کشورها شناسایی می‌شده که ۸۰% سرطان‌های گردن رحم در دنیا می‌باشد.​
در سال ۲۰۱۸ حدود ۳۱۱۰۰۰ زن بعلت سرطان گردن رحم فوت کرده‌اند که بیشتر از ۸۵% آن‌ها در کشورهای توسعه نیافته بوده است.​

HPV چیست؟​

ویروس زگیل انسانی (HPV) شایع‌ترین عفونت ویروسی دستگاه تناسلی است اکثر زنان و مردان در سنین فعالیت جنسی در مرحله ای از زندگی به آن آلوده می‌شوند. بعضی از آن‌ها چندین بار مبتلا می‌شوند.
​

​

HPV ویروسی است که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود و احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد.
​

زمان اوج ابتلا به این ویروس در مردان و زنان اندکی بعد از شروع فعالیت جنسی است.

سروتیپ های زیادی از ویروس HPV وجود دارد و تعداد زیادی از آن‌ها هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند. معمولا HPV در عرض چندماه بدون نیاز به درمان ویروس پاک شوند و از بدن دفع می‌شود و حدود ۹۰% آن‌ها در عرض دو سال دفع می‌شود. بخش کوچکی از انواع خاص ویروس در بدن مانده به سرطان گردن رحم پیشرفت می‌کنند.

عفونت انواع خاصی از HPV علت بخشی از سرطان‌های مقعد، دستگاه تناسلی خارجی زنان و مردان، واژن و حلق می‌باشد.

زیگیل تناسلی توسط HPV نوع ۶ و ۱۱ ایجاد می‌شود که عامل سرطان نیستند زیگیل تناسلی خیلی شایع است سریعاً منتقل می‌شود و زندگی جنسی را دچار مشکل می‌کند. عفونت HPV چگونه به سرطان گردن و رحم ختم می‌شود.

اگر چه اکثر عفونت‌های HPV خود به خود پاک می‌شوند و ضایعات پیش سرطانی به طور ناگهانی بهبودی می‌یابند ولی این احتمال وجود دارد که عفونت HPV مزمن شده و ضایعات پیش سرطانی به سرطان مهاجم پیشرفت کنند.

در خانم‌هایی بهHPV آلوده شوند و سیستم ایمنی طبیعی داشته باشند ۱۵ تا ۲۰ سال زمان لازم است تا سرطان گردن رحم ایجاد شود. و در خانم هایی که سیستم ایمنی به هر دلیلی ضعیف شده باشد (مثلاً HIV، کورتیکوتراپی یا شیمی درمانی) این زمان به ۵ تا ۱۰ سال کاهش می‌یابد.
​

چند بار باید تست پاپ اسمیر را تکرار کرد؟​

به‌طور کلی پزشکان توصیه می‌کنند که تست پاپ اسمیر هر سه سال یکبار برای خانم‌ها ۲۱ تا ۶۵ سال باید تکرار شود.

در صورتی که این تست همراه با آزمایش HPV انجام گیرد، خانم‌های بالای ۳۰ سال می‌توانند هر ۵ سال یکبار این تست را انجام دهند.

اگر بیمار عوامل خطرسازی داشته باشد، پزشک بدون توجه به سن بیمار انجام مکرر پاپ اسمیر را توصیه خواهد کرد. این عوامل خطرساز به شرح زیر است:​
سلول‌های پیش سرطانی تشخیص داده شده باشد.​
در معرض دی اتیل استیل بسترول قبل از تولد باشید.​
دچار عفونت HIV باشید.​
دچار ضعف سیستم ایمنی به دلیل پیوند عضو، شیمی درمانی یا استفاده مزمن از کورتیکواستروئیدها هستید.​
سابقه مصرف سیگار را دارید.​

​

(HPV) Human Paplloma virus گروهی از ویر‌وس‌های خیلی شایع می‌باشند.​

​
آزمایش پاپ اسمیر هرچند وقت یک‌بار باید انجام شود؟​

معمولاً پزشک متخصص تکرار تست پاپ اسمیر را هر سه سال برای زنان ۲۱ تا ۶۵ ساله با توجه به شرایط فرد توصیه می‌کنند.
​
بالای ۲۱ سال – در صورت نداشتن رابطه جنسی نیازی نیست​
بالای ۲۱ سال – در صورت داشتن رابطه جنسی هر ۳ سال یکبار​
۲۹-۲۱ سال هر سه سال یکبار​
۶۵-۳۰ سال هر ۳ تا ۵ سال یکبار ، اگر نتیجه آزمایش اچ پی وی و پاپ اسمیر منفی است​
۶۵ سال به بالا – ممکن است دیگر به آزمایش نیاز نباشد ، با پزشک مشورت شود​

در صورت داشتن چه علائمی حتماً برای انجام آزمایش پاپ اسمیر مراجعه کرد؟​

وجود ترشحات غیرمعمول واژن​
خونریزی یا لکه بینی در خارج از زمان قائدگی طبیعی ماهیانه​
احساس درد یا خونریزی واژن در هنگام و یا بعد از رابطه جنسی​

تست HPV همراه با تست پاپ: به این روش آزمایش هم‌زمان نیز می‌گویند. اگر نتیجه هر دو تست طبیعی باشد، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که می‌توانید پنج سال صبر کنید تا آزمایش غربالگری بعدی خود را انجام دهید.
​

عوارض و خطرات ناشی از تست پاپ اسمیر​

تست پاپ اسمیر روشی مطمئن برای غربالگری سرطان دهانه رحم است. با این حال ممکن است خطاهایی در این آزمایش وجود داشته باشد و بیماران نتایج کاذب منفی را شاهد باشند.

در حقیقت به این معنی که آزمایش نشان می‌دهد که هیچ ناهنجاری وجود ندارد، حتی اگر سلول‌های غیر طبیعی وجود داشته باشد. نتیجه منفی کاذب به این معنی نیست که اشتباهی در روند آزمایش رخ داده است.(انجام آزمایش در بابل)

عواملی که می‌تواند منجر به نتیجه منفی کاذب شود به شرح زیر است:​

عدم وجود سلول‌های کافی​
تعداد کم سلول‌های غیر طبیعی​
وجود خون یا سلول‌های التهابی که سلول‌های غیر طبیعی را پوشانده است.​

با این حال اگر سلول‌های غیر طبیعی در یک آزمایش تشخیص داده نشود، در آزمایشات بعدی قطعا نشان داده خواهد شد.

​

معمولا HPV در عرض چندماه بدون نیاز به درمان ویروس پاک شوند و از بدن دفع می‌شود و حدود ۹۰% آن‌ها در عرض دو سال دفع می‌شود.

​
نحوه آمادگی برای انجام تست پاپ اسمیر​

جهت اطمینان از موثر بودن نتایج تست پاپ اسمیر قبل از آزمایشات به نکات زیر توجه داشته باشید:
دو روز قبل از انجام تست پاپ اسمیر از رابطه جنسی، دوش گرفتن، داروهای واژینال، فوم‌ها، کرم‌ها یا ژل‌های اسپرم کش باید خودداری کنید؛ چراکه، ممکن است سلول‌های غیر طبیعی شسته و پنهان شوند.
تا حد امکان توصیه می‌شود که طی قاعدگی این تست را انجام ندهید و پس از اتمام قاعدگی اقدام کنید.
​

نحوه انجام تست پاپ اسمیر چگونه است؟​

تست پاپ اسمیر در مطب پزشک انجام می‌شود و تنها چند دقیقه طول خواهد کشید. می‌بایست به پشت روی تخت دراز بکشید و زانوهای خود را خم کنید. پاشنه‌های پا در قسمتی به نام رکاب قرار دارد. پزشک ابزاری به نام اسپکولوم را به آرامی در واژن قرار می‌دهد.
اسپکولوم دیواره‌های واژن را از یکدیگر جدا می‌کند تا پزشک به راحتی بتواند دهانه رحم را مشاهده کند. قرار دادن اسپکولوم ممکن است باعث ایجاد احساس فشار در ناحیه لگن شود.(آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا بابل)
سپس پزشک با استفاده از یک برس نرم و دستگاه صاف‌کننده مسطح به نام اسپاتول نمونه‌هایی از سلول‌های دهانه رحم را خارج می‌کند.
​

​

تست پاپ اسمیر در مطب پزشک انجام می‌شود و تنها چند دقیقه طول خواهد کشید.

​
تفسیر نتایج پاپ اسمیر​

دو نتیجه برای آزمایش پاپ‌ اسمیر وجود دارد: عادی و غیرعادی.
​

پاپ‌اسمیر عادی (نرمال)​

اگر نتیجه نرمال یا عادی باشد، یعنی رشد غیرعادی سلولی وجود ندارد. نتیجه عادی گاهی با عنوان «منفی» نیز شناخته می‌شود. اگر نتیجه آزمایش‌تان عادی باشد، برای سال بعد نیازی به آزمایش مجدد نخواهید داشت.
​

پاپ‌اسمیر غیرعادی (غیرنرمال)​

اگر نتیجه پاپ اسمیر غیرعادی باشد، لزوما به‌معنای ابتلا به سرطان نیست بلکه به این معناست که رشد غیرعادی سلول‌ها در دهانه‌ی رحم وجود دارد و شاید این رشد، حاکی از پیش‌سرطان باشد و بدن در آستانه ابتلا به سرطان قرار داشته باشد. سلول‌های غیرعادی سطوح مختلفی دارند:​

آتیپیا (atypia)؛​
خفیف؛​
متوسط؛​
دیسپلازی شدید؛​
کارسینوم درجا.​

سلول‌های غیرعادی خفیف‌تر، از انواع پیشرفته رایج‌تر هستند. بسته به اینکه وضعیت سلول‌ها به چه شکل باشند، تعداد آزمایش‌های لازم، بررسی و معاینه دقیق‌تر بافت دهانه‌ی رحم با روشی به نام «کولپوسکوپی» صورت خواهد گرفت. در حین انجام کولپوسکوپی، پزشک از نور و ذره‌بین برای مشاهده دقیق واژن و بافت‌های دهانه‌ی رحم کمک می‌گیرد. در برخی از موارد نیز، پزشک برای بررسی بافت دهانه‌ی رحم از بیوپسی یا بافت‌برداری استفاده می‌کند.

به روزرسانی : ۱۰بهمن ۱۴۰۰

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا